TORNADOTrekt een leger van leegte alles wat van waarde is als losse woorden uit de aarde omhoog: zingeving is daarin net zo moeilijk te ontdekken als een zinsverband. Ik schrijf: er is iets aan de hand dat die leegte wil worden opgevuld. En daar zal het dan bij blijven nu de woorden in onaffe regels verder trekken, het aardoppervlak in ravage achterlatend: opengeslagen als een woordenboek vol hiaten bij het zoeken naar betekenis (ongepubliceerd)
De aanleiding voor dit gedicht was een droom die ik ooit had, een droom die ik me bij ontwaken nog vaag herinnerde. Er was een duinlandschap en daarin kwamen complete sparren uit de lucht vallen, die, in de herinnering bínnen die droom, afkomstig waren van een tornado. Er was verder geen verhaal in die droom – of dat verhaal is vergeten, er was alleen dat beeld van die neerstortende bomen waarmee ik wakker werd.
Gedichten en dromen
Gedichten hebben wel wat van dromen, hoewel ik dromen maar weinig van gedichten vind hebben. Eigenlijk klopt die opmerking niet, ik moet hem wat nader specificeren: gedichten hebben voor mij bij het schrijven wel wat van dromen. Allerlei associaties komen dan even samen om weer op te lossen in het niets en uiteindelijk blijven er een paar beelden over, die een samenhang hebben of suggereren zoals beelden en gebeurtenissen in dromen die ook kunnen hebben of suggereren.
Ik heb bij het lezen van gedichten zelf, nooit associaties met dromen gehad. En wie weet heb ik toch wel eens een gedicht gelezen dat uit een droom tevoorschijn was gekomen. Jullie in ieder geval nu wel.
Ruben van Gogh (gemaild op 13/4/’20)
Interesse? Neem vrijblijvend contact met me op.
Probeer ook eens Tikkie Kunst – kunst voor een tikkie: een speciaal voor jou gemaakt uniek kunstwerk (oplage 1/1). Al vanaf €10.