Poëzie per mail 22 – Techno opera

er staan berichten
opzichtig te verkondigen
wat er mist

in ons leven, hoe we het dienen
te leiden, wat ze bieden

zijn alternatieven, die niemand
wist, maar die door er te staan
tot streven worden

naar een steeds voller
voorgesteld, steeds leger
wordend leven

(Uit: NIKOLA - a Techno Opera in 4D Sound, 2012)

We gaan de vierde, en laatste week in van Poëzie per Mail – ik bereid mij voor op een vervolg: Flessenpost 2.0, in een iets gewijzigde vorm (waarover later meer). Iedere week ben ik begonnen met een gedicht uit de opera: NIKOLA – a Techno Opera in 4D Sound, omdat ik er achter kwam dat deze gedichten naadloos samenvallen met deze tijd van opgelegde thuis-isolatie. 

Techno opera

Deze opera, in de muzikale setting van een Techno party en op een libretto van 50 losse gedichten (muziek: Paul Oomen), gaat over een fictieve Nikola Tesla die een uitvinding heeft gedaan, waarmee hij de gedachten en gevoelens van anderen kan vernemen. Gedurende de opera (de party duurde 5 uur) wordt het hem steeds onduidelijker of hij nu zelf denkt, of gedacht wordt.

En dat lijkt een beetje op de situatie waarin wij ons deze dagen bevinden. De ogenschijnlijke zwart-wit grens tussen individu en collectief is de laatste anderhalve maand diffuus geworden. We zijn een afgebakende en in activiteiten beperkte vorm van onszelf geworden. En het waarom en waartoe ervan komen in allerlei losse berichten van buiten tot ons. Berichten die vreemd zijn en haast niet te geloven, zolang wij niet zelf getroffen worden door de verschijnselen waar zij over reppen – we hebben angst voor een angst, en we weten niet eens zeker of die angst van onszelf komt of aangepraat wordt, zelfs niet of daar een verschil in zit.

En intussen lezen we nog meer berichten.

Ruben van Gogh (gemaild op 31/4/2020)

Interesse? Neem vrijblijvend contact met me op.