Poëzie per mail 20 – Superman kookt een ei

SUPERMAN KOOKT EEN EI 
– al snel ontdekt Superman dat hij
   over bijzondere krachten beschikt

Superman stapt in de keuken.
Hij kijkt rond en ziet meteen
de koelkast staan,
daarin ligt het ongekookte ei.

Vlakbij staat een fornuis,
met daarop een steelpan die leeg is.
Hij vult de pan onder de kraan 
– hij morst niet met water.

Dan opent hij de koelkast
en bevrijdt het ongekookte ei.
Deze doet hij in de pan op het vuur, 
dat hij aansteekt met een lucifer.

De vlammen slaan hoog om de pan:
het gastronomisch geruis
doet hem denken aan thuis,
meewarig draait hij het gas zachter.

Ongepubliceerd (denk ik), begin jaren '90

Hoewel ik wel een aantal liedjes en zelfs een opera voor kleuters heb geschreven, en een opera voor kinderen heb vertaald, heb ik op een heel enkele uitzondering na, nooit gedichten voor kinderen geschreven. Dat wil niet zeggen dat ik nooit heb voorgedragen voor kinderen.

Ten tijde van mijn debuutbundel: De Man van Taal (Prometheus, 1996), werd ik eens gevraagd om in het kader van de Kinderboekenweek een voordrachtstochtje te maken langs alle klassen van een basisschool. Ik had nog even overwogen om aan te geven dat het mij zinloos leek om ook de klassen van de onderbouw te doen, maar ik ben blij dat ik dat niet heb gedaan.

Juist de jongste kinderen sleepten elkaar mee in een ongebreideld enthousiasme, waar de kinderen vanaf de derde-vierde klas (groep 5-6) hun nog aanwezige impulsen temperden in een van elkaar opgestoken, geveinsde desinteresse (die, na een jaar afwezigheid in de brugklas, doorgaans tot het eind van de middelbare school doorgaat). Kortom, het was genieten in de onderbouw, en ploeteren daarboven.

Superman kookt een ei

Wat collega-dichter Ingmar Heytze eens stelde: “Het gaat er mij niet om of ik een gedicht begrijp of niet, het gaat mij erom dat ik erdoor wordt meegenomen”, geldt ook voor kinderen. Bij bovenstaand gedicht zette ik twee kinderen voor de klas – een was koelkast, de ander gasfornuis – en vervolgens ‘speelde’ ik het gedicht op heldhaftige wijze uit, waarbij de arm van de een de deur van de koelkast werd (het ei zat onder zijn oksel), en de neus van de ander de knop waarmee het gasfornuis zachter werd gedraaid.

Ik stel me voor dat er nu nog ergens millennials moeten zijn, die bij het zien van Superman denken: “Maar hij kan ook een ei koken.”

Ruben van Gogh (gemaild op 29/4/2020)

Interesse? Neem vrijblijvend contact met me op.