Flessenpost XV – Toekomstige identiteit

ieder mens meent 
als vanzelfsprekend 
dat hij denkt 
 
van binnenuit 
als autonome entiteit 
 
maar van buiten komen 
concurrerende signalen die zijn 
denkrichting bepalen 
 
zij vormen in het heden 
een toekomstige identiteit

Uit: NIKOLA – a Techno Opera in 4D Sound (2012)

We mogen weer voorzichtig na gaan denken over bezoekjes aan horeca en andere plaatsen van gezamenlijk vertier. Maximaal met z’n dertigen, dat spreekt – en petit comité wordt voorlopig het nieuwe, publieke normaal. Cultuur (in de Brabantse zin van gedeelde vrije tijd) wordt weer iets voor ‘enkele fijne luiden’. Deze restricties doen denken aan de restricties van een wetenschappelijk experiment. En dat zijn ze misschien ook wel.

Niemand weet hoe het zal gaan met dat stukje hervonden vrijheid, en de overheid zit met klamme handen aan het dashboard, als een angstige automobilist in de nachtelijke mist ergens langs een afgelegen trekvaart. Slechts een paar Corona-uitbraken, zoals de afgelopen periode met een restaurant en een kerkdienst in Duitsland als brandhaarden, en de hendel ‘gezamenlijke bijeenkomsten’ kan weer worden teruggeschoven.

Toekomstige identiteit

Tot een paar maanden geleden lag de individuele vrijheid, met haar overdaad aan keuzemogelijkheden, aan de basis van ons bestaan. Alles kon, als je maar wou: backpacken, bucketlisten afwerken, jezelf verliezen temidden van duizenden gelijkgestemden en weer helemaal tot jezelf komen in een afgelegen resort ergens in een exotisch Donald Duck-land. Je was wat je koos te zijn en deed dat waar je wou. Straks zit je onherkenbaar achter een mondkapje tussen andere anoniemelingen in een trein, en alleen maar als de reist strikt noodzakelijk is. Binnen die restricties bouwen we voorlopig onze nieuwe identiteit op.

Ruben van Gogh

Interesse? Neem vrijblijvend contact met me op.