Flessenpost XII – Monnikenrock

MONNIKENROCK ROND DE KLOK  

Zonder sokken rock-'n-rollend 
Stokt de monnik rond de klok 
Horendol zichzelf maar dollend 
Zonder zuster zonder rok 
 
En maar wachten op het wonder 
Van die zuster met haar rok 
En maar smachten naar 't gedonder 
Zonder lusten vol van wrok 
 
Zonder leven onder zonde 
Overlevend rond zijn sponde 
Met het turen naar de klok 
 
Wil hij niets meer dan het wonder: 
Zij van boven, hij eronder 
En de uren zonder rok 

Ongepubliceerd, deze week geschreven

Niets zo ingewikkeld als simpelheid. Deze keer wilde ik mijn beloofde nieuwe gedicht van de week schrijven met de energieke blijmoedigheid van het Light Verse, het lichte gedicht. Je zou kunnen zeggen dat het Light Verse een goed rijmend grappig gedicht is – en zo ben ik mijn ‘dichterscarrière’ ook ooit begonnen. Van veel serieuze gedichten (van mezelf en van anderen) vind ik dat ze eigenlijk goed klinkende grapstructuren volgen, alleen dan zonder rijm en niet om te lachen.

Die lichte, blijmoedige toon van veel Light Verse trekt me nog altijd aan, en ik heb zelfs een tijdje gedacht dat ik maar eens hermetische Light Verse moest gaan schrijven: ongelooflijk ingewikkelde gedichten met een sprankelende lichtvoetigheid die aan simpelheid doet denken.

Erasmus in de bibliotheek

Monnikenrock en monnikenwerk

Nou is dit nieuwe gedicht niet ingewikkeld te begrijpen, maar het was wel enorm ingewikkeld te schrijven. Want hoe licht het ook klinkt, de taal ervan zit op bijna hermetische wijze zwaar aan elkaar vastgeklonken. Met elke kleine wijziging moest er opnieuw gebeiteld, geschaafd en geschikt worden in het hele gedicht. Pas halverwege het schrijfproces (het gedicht had al z’n volledige lengte en vorm) kwamen er bijvoorbeeld pas de woorden ‘monnik’ en ‘zuster’ in terecht. Al weet ik niet meer wat er daarvoor dan stond.

Ruben van Gogh

Interesse? Neem vrijblijvend contact met me op.