Flessenpost X – Robotliefde

ROBOTLIEFDE

Een man schrijft een liefdesbrief naar een machine en 
    de machine beantwoordt de man met de hand 
    uit naam van de geadresseerde 
Ze is zo goed als perfect de machine 
    ze tekent cheques en ze schrijft liefdesbrieven 
En vrij van zorgen trekt de man in bij zijn 
    woonmachine leest op zijn leesmachine 
    het antwoord van zijn schrijfmachine 
En in zijn droommachine schaft hij met zijn rekenmachine 
    een liefdesmachine aan 
En in zijn dromenrealiseermachine bedrijft hij zijn liefde 
    voor de schrijfmachine met de liefdesmachine 
En de machine gaat vreemd met een constructie 
    een constructie om je helemaal kapot te lachen.

Jacques Prévert, vertaling

Volgens mij las ik een keer een artikel over ‘de geschiedenis van het toekomst voorspellen’, al kan ik dat ook valselijk herinnerd hebben, ooit. Hoe dan ook: niets zo tijdsgebonden als de toekomst. Ik denk dat het is omdat we we een redelijk beeldende voorstelling hebben van het verleden, dat sciencefiction-films graag teruggrijpen naar een historiserende beeldtaal voor hun toekomst (of hun parallelle menselijke wereld waarvan de technologie verder is dan de onze). Deze beeldtaal geeft het onbekende tenminste iets vertrouwds: mensen in middeleeuwse kostuums die draadloos communiceren en teleporteren.

De grootste historische blunder waar het de toekomstvoorspelling betreft, is het in het recente verleden niet hebben voorzien van ons smartphone-gebruik en de bijbehorende social media – te druk als we waren met vliegende auto’s en allerhande straalwapens. We dachten dat alles z’n zich ontwikkelende gangetje zou blijven gaan.

Identitijd

Toch zijn er in de geschiedenis schrijvers, dichters en denkers geweest, die zonder zich daar nadrukkelijk mee bezig te houden, maar zich op de besognes van hun eigen tijdperk focussend, juist met scenario’s en beelden zijn gekomen die zo enorm van nu zijn. Zo schreef de Franse lettrist Guy Debord met zijn Spektakelmaatschappij een filosofisch werk, dat zo’n 50 jaar later een naadloze beschrijving is van onze Instagram, Twitter en Facebook-identitijd. En Préverts gedicht staat van origine mijlenver van Google en z’n algoritmesamenleving vandaan, maar valt er vandaag bijna mee samen. De aankleding is alleen wat gedateerd, historisch zo u wilt.

Overigens gaf ik stem aan Guy Debord in mijn bundel: De Jeumont-Heidmann schakelwals (2015)

Ruben van Gogh

Interesse? Neem vrijblijvend contact met me op.