BOOM ZIJN Wie boom is, zoals ik ooit was, houdt zich doodstil, geen tak die niet wijst op wat bewegen wil en als er wat brak was dat hoogstens een droom met een bast als pyjama en een barst waar doorheen de dag naar binnenkwam, tot midden in de stam Ongepubliceerd
Bomen leven niet alleen lang, wat ik van Peter Wohllebens fenomenale boek ‘Het verborgen leven van bomen‘ begrijp: ze zijn ook lang bezig dood te gaan. Via de weggevallen bastbescherming bij afgebroken takken, weten schimmels de boom binnen te dringen om daar toe te slaan. Het verdwijnen van een boom begint van binnenuit – tenzij hij omgehakt wordt natuurlijk.
Dat levert fascinerende taferelen op: gaten waar je je hele arm in zou kunnen laten verdwijnen (hoogstwaarschijnlijk om schuilend gedierte te verstoren) en knotwilgen aan het water die nog enkel uit een halve, gootvormige bast lijken te bestaan, met wat staketsels van sprieterige takken als kruin erboven. Zo’n wilg kennen we hier in de buurt, kinderen klimmen erin en verpozen zich met hun meegebrachte spulletjes op de restanten van de knot, vervaarlijk boven de sloot hangend.
Boom zijn
Mijn vroege lagere schooltijd woonde ik in Snakkerburen, tegen Leeuwarden aan. Daar stond langs een slootje een aantal van die stervende, holle knotwilgen. In een ervan kon je je daar via de bovenkant in laten zakken tot de bodem. Dan stond je in een boom. Dan was je een boom – bijna.
De wilgen zijn inmiddels verdwenen.
Ruben van Gogh
Interesse? Neem vrijblijvend contact met me op.
Expositie: #smartphoneart @deutrechter
In 2023 hangt mijn kunst het hele jaar in Stadsbrasserie de Utrechter, Vredenburg 40, recht tegenover TivoliVredenburg. Lees er hier meer over.
