ieder mens stelt zichzelf centraal lijkt te willen schreeuwen: zie mij zie mij, zie mij aan ik ben het middelpunt van mijn bestaan hoofdpersoon van m'n levensverhaal maar hij leest het als enige zelf helemaal Uit: NIKOLA – a Techno Opera in 4D Sound (2012)
Iedere boodschap is als een flessenpost waarvan het de bedoeling dat hij ergens in de bewoonde wereld aankomt. Bij een gesproken boodschap, tot een enkeling of een groep, kun je zelf nog zien of vermoeden of deze is aangekomen – een blik, een knik, een snik. Maar bij alles wat ongezien wordt verzonden blijft dat maar afwachten.
En dan is er de flessenpost die op goed geluk de wereldzeeën over dobbert, gedoemd om altijd onderweg te zijn, als kleine Vliegende Hollandertjes. De brieven erin, die, eenmaal gevonden, onleesbaar zijn geworden. De flessen die leeg blijken, of ongeopend blijven. In mijn boekenkast staat een van de zogeheten ‘gebottelde gedichten‘ van Marcel van der Maele – een opgerold gedicht in een flesje met kurk en etiket. Het gedicht blijft ongelezen; ik houd het flesje liever dicht en de mogelijkheden open, en vind het daarin een heel goed gedicht.
Flessenpost
De komende weken drijven er allemaal flessen met inhoud uw mailbox binnen, of wellicht stranden zij ongezien in uw spambox, of drukke agenda. Aan u wat met deze flessen te doen – u zult ze vast openen. Maar zelfs als u ze opent, blijft er iets gesloten, ook een gedicht zelf is als flessenpost. Na lezing dobbert het rond in een oceaan van gedachten, wordt misschien nooit meer gevonden of spookt nog ongezien na, en ligt op een dag ineens weer aan uw voeten bij een strandwandeling.
Ruben van Gogh
Interesse? Neem vrijblijvend contact met me op.
Expositie: #smartphoneart @deutrechter
In 2023 hangt mijn kunst het hele jaar in Stadsbrasserie de Utrechter, Vredenburg 40, recht tegenover TivoliVredenburg. Lees er hier meer over.
